-
1 Κνίδιοι
Κνίδιοςof: masc nom /voc pl -
2 Κνίδιος
II κόκκος Κ., ὁ, berry of the shrub κνέωρον ( Daphne Gnidium), used as a purgative, Eub.128, Thphr.HP9.20.2, Dsc.1.36, 4.172.IV v. κνήδιον.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Κνίδιος
-
3 ἕξ
ἕξGrammatical information: num.Meaning: `six'.Compounds: As 1. member beside ἑξ-, ἑκ- usually ἑξα- ( ἑξά-μετρος, ἑξα-κόσιοι etc.) after ἑπτα-, τετρα-; ἑξή-κοντα after πεντή-κοντα; on 2. members - κοντα and - κόσιοι s. Schwyzer 592 and on διακοσιοι.Derivatives: ἑξίτης (sc. βόλος) `throw of six in dice-playing' (Epigr., Poll.; cf. Redard Les noms grecs en - της 48); ἑξᾶς, - ᾶντος m. (Sicil.) = Lat. sextans (and after it), with ἑξάντιον (Epich.). - Ordinal ἕκτος, Cret. Ϝέκτος and the adv. ἑξάκις (after πολλάκις etc.); collective ἑξάς f. `number of six' (Ph.) with ἑξαδικός.Origin: IE [Indo-European] [1044] *sueḱs `six'Etymology: The IE numeral `six' has two variants. Lat. sex, Germ., e. g. Goth. saíhs, Skt. ṣáṣ-, Lith. šeš-ì, OCS šes-tь, Alb. gjash-tē, Toch. A ṣäk go back on IE *seḱs. But Gr. Ϝέξ, Arm. vec̣, Celt., e. g. Welsh chwech, Av. xšvaš have u̯- in the anlaut; so *su̯eḱs; several details remain unclear. Gr. ἕξ like Ϝέξ will continue *su̯eḱs with loss of the digamma or the breath; on Boeot. ἕξ (beside Ϝικαστῆ) Schwyzer 226 w. n. 4. - The ordinal ἕκτος, Ϝέκτος can be both *su̯eḱs-to-s and *su̯eḱ-to-s. An IE sequence -ḱt- seems necessary for certain Germanic forms, OHG sehto (beside sehsto), OWNo. sétte. Other forms however show -s-: Lat. sextus, Goth. saíhsta, Toch. A ṣkäst; others again are uncertain: Skt. ṣaṣṭhá-, Lith. šẽštas, OCS šestъ; note Gaul. suexos. - S. Schwyzer 590f., 595f., W.-Hofmann s. sex etc. - On unclear ξέστριξ κριθή ἡ ἑξαστιχος. Κνίδιοι H. s. Schwyzer 269, 590.Page in Frisk: 1,527-528Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἕξ
-
4 ξέστης
Grammatical information: m.Meaning: measure for fluid and dry things, = Lat. sex-tārius (Oropos [around 200a], J., AP), also `poy, bottle' (Ev. Mark. 7,4, pap.).Derivatives: ξεστίον n. `id.' (Ostr., Orib., Aet.); cf. ἀμνίον, λυχνίον a.o.; ξεστ-ιαῖος `measuring a ξ.' (Gal.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Lat.Etymology: From *ξεστάριον = sextārius back-formed as poss. dimin. with metathesis; suffix as in κοδράντης (= Lat. quadrans) a. o. -- Similar prob. ξέστριξ κριθή ἡ ἑξάστιχος. Κνίδιοι H. A rest of the dupposed anlaut ḱs- in the word for `six' (de Saussure MSL 7, 77, Osthoff IF 8, 13) should not be assumed. The supposed 2. member is since Meineke (on the H.-place) connected with Lat. striga `long row of mowed hay or grain, swath'. -- Cf. Schwyzer 269.Page in Frisk: 2,Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ξέστης
См. также в других словарях:
Κνίδιοι — Κνίδιος of masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γίλος — (6ος–5ος αι. π.Χ.). Στρατιωτικός από τον Τάραντα. Ο Γ. ήταν εξόριστος στην Ιαπυγία (Απουλία), όταν ελευθέρωσε και έσωσε τους Πέρσες, των οποίων τα πλοία είχαν εξοκείλει στον Κρότωνα. Οι Πέρσες ακολουθούσαν τον Δημοκήδη τον Κροτωνιάτη για να… … Dictionary of Greek
κνίδιος — ια, ο (AM κνίδιος, ία, ον) 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην Κνίδο («Κνιδία Αφροδίτη» κλασικό αριστούργημα τού γλύπτη Πραξιτέλη) 2. ως κύριο όν. ο Κνίδιος, η Κνιδία αυτός που κατάγεται από την Κνίδο («οἰκέουσι δὲ καὶ ἄλλοι καὶ Λακεδαιμονίων… … Dictionary of Greek
Αιόλου, νησιά ή Λίπαρι — (EolieLipari).Νησιωτικό σύμπλεγμα στη νότια Τυρρηνική θάλασσα, βόρεια της Σικελίας. Στην αρχαιότητα είχαν εγκατασταθεί εκεί Ρόδιοι και Κνίδιοι, οι οποίοι τα μετονόμασαν σε Λιπάρας ή Λιπαραίας νήσους. Α.ν. ή πλωτή Αιολία ονομάστηκαν επειδή κατά τη … Dictionary of Greek
